داستان كوتاه آموزنده

دادگاه لاهه براي رسيدگي به ماجراي ملي شدن صنعت نفت تشكيل شد، دكتر مصدق با هيات همراه زودتر از موقع به محل رفت. در حالي كه پيشاپيش جاي نشستن همه شركت كنندگان تعيين شده بود، دكتر مصدق به نمايندگي هيات ايران روي صندلي نماينده انگلستان نشست. پيش از آغاز جلسه، چند بار به دكتر مصدق گفتند كه اينجا براي نماينده هيات انگليسي در نظر گرفته شده و جاي شما آن جا است، ولي پيرمرد توجهي نكرد و روي همان صندلي نشست. نماينده هيات انگليس روبه روي دكتر مصدق منتظر ايستاد تا او بلند شود و روي صندلي خويش بنشيند، اما پيرمرد اصلا نگاهش هم نمي كرد. جلسه آغاز شد و قاضي رسيدگي كننده به مصدق رو كرد و گفت: شما جاي نماينده انگلستان نشسته ايد، جاي شما آن جا است. مصدق گفت: شما فكر مي كنيد نمي دانيم صندلي ما كجاست و صندلي نماينده هيات انگليس كدام است؟ نه جناب رييس، خوب مي دانيم جايمان كدام است. ولي چند دقيقه اي روي صندلي دوستان نشستم تا دوستان بدانند بر جاي ديگران نشستن يعني چه؟ سال هاي سال است دولت انگلستان در سرزمين ما خيمه زده و كم كم يادشان رفته كه جايشان اين جا نيست و ايران سرزمين آبا و اجدادي ماست نه سرزمين آنان. دكتر مصدق بعد از پايان سخنانش آرام بلند شد و روي صندلي خويش قرار گرفت. فضاي جلسه تحت تاثير ابتكار مصدق قرار گرفت و در نهايت، انگلستان محكوم شد