داستان كوتاه آموزنده31

روزي قرار بر اعدام قاتلي شد. وقتي قاتل به پاي دار رفت و طناب را دور گردن او آويختند، ناگهان روانشناس سر رسيد و بلند داد زد دست نگه دارين. آنها از دار زدن مرد منصرف شدند و گوش به سخنان روانشناس سپردند. روانشناس رو به حضار گفت: مگر نه اينكه اين مرد قاتل است و بايد كشته شود؟ همه جواب دادند بله. روانشناس ادامه داد: پس بگذاريد من به روش خودم اين مرد را بكشم . همه قبول كردند. سپس روانشناس مرد را از بالاي دار پايين آورد و او را روي تخته سنگي خوابانيد و چشمانش را بست و به او گفت: اي مرد قاتل من شاهرگ تو را خواهم زد و تو به زودي خواهي مرد. همه از اين گفته روانشناس تعجب كردند روانشناس تكه اي شيشه از روي زمين برداشت و روي دست مرد كشيد مرد احساس سوزش كرد. ولي حتي دستش يك خراش كوچك هم بر نداشت. سپس روانشناس قطره چكاني برداشت و روي دست مرد قطره قطره آب مي‌ريخت و مدام به او ميگفت: تو خون زيادي از دست دادي و به زودي خواهي مرد. مرد قاتل خيال مي كرد رگ دستش زده شده و به زودي مي ميرد، در صورتي كه دستش خراش كوچك هم نداشت. مدتي گذشت و ديدند كه قاتل ديگر نفس نمي كشد. او مرده بود . ولي با تيغ؟ با دار؟ خير. او فقط و فقط با زهري به اسم تلقين مرده بود. پس از اين بعد اگر يك مريضي كوچك و يا مشكلي داشتيد با تلقين بزرگش نكنيد، چون تلقين، نداشته ها را به داشته ها تبديل ميكند؛ لازم به ذكر است كه بر خلاف تلقين منفي تلقين مثبت هم داريم.